16 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΞ ΜΕ ΕΝΑΝ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟ ΜΕ ΑIDS

Το uriteller.blogspot.com δίνει επιστημονικές απαντήσεις πάνω στο διάσημο chain mail.
Όχι, παίζουμε.


Μπορείς να την αποκτήσεις κάθε στιγμή.

Καλά, κάτσε να σου' ρθει υπογλυκαιμία στις τρεις το πρωι να σου πω εγώ. 


Η σοκολάτα ικανοποιεί ακόμη και όταν έχει μαλακώσει.

-Με τη μόνη διαφορά ότι λερώνει ΑΦΟΥ μαλακώσει!


(Επίσης προφανώς δεν έχεις πάει ποτέ με άντρα με μεγάλη μύτη).




Μπορείς να την κάνεις να διαρκέσει, όσο εσύ επιθυμείς.

Πώς δηλαδή; Σοκολάτα είναι, την τρως, τελείωσε! Αν την κρατήσεις θα λιώσει, αν τη βάλεις στο ψυγείο για αργότερα δε μετράει, είναι ζαβολιά.
Ο μόνος τρόπος να το κάνεις αυτό είναι να τη φας, να την ξεράσεις και μετά να την ξαναφάς!




Μπορείς να φας σοκολάτα ακόμη και μπροστά στην μητέρα σου.




Eννοείται. MILF chocolate...



Δύο άνθρωποι του ιδίου φύλου μπορούν να φάνε μαζί την σοκολάτα τους χωρίς να κινδυνεύουν να τους κολλήσουν παράξενα επίθετα.



Λάθος. Θα πει ο κόσμος ότι τρώνε σαν πούστηδες!






Η λέξη "δέσμευση" δεν τρομάζει καθόλου την σοκολάτα.


Επίσης, καμιά σοκολάτα δεν τη ζητάει.



Μπορείς να ζητήσεις από κάποιον ξένο λίγη σοκολάτα χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να σε χαστουκίσει.




Σωστό. Εμένα αν μου ζητήσει ένας ξένος σοκολάτα δεν υπάρχει περίπτωση απλά να τον χαστουκίσω. Θα του ξηγηθώ ανάποδη κλωτσιά, γονατιά στα αρχ*&%, κεφαλοκλείδωμα και θα τον αναγκάσω να φτύσει ένα ένα τα δόντια του. Uri doesn't share food!!





Με την σοκολάτα, δεν υπάρχει λόγος να υποκρίνεσαι.


Γιατί, στο σεξ υπάρχει;;;
 Όταν κάποιος σου κάνει κακό σεξ ή τον στέλνεις ή προσπαθείς να τον πείσεις να συνεργαστείτε! 
Εκτός αν είσαι μαζόχα.




Η σοκολάτα δεν σε αφήνει έγκυο.


Όχι βέβαια. Εκτός αν είναι με ολόκληρα κομμάτια κρίνου. 



Μπορείς να την απολαύσεις όλες τις μέρες του μήνα.




Και δεν έχει "νευράκια" πέντε μέρες το μήνα...




Η καλή σοκολάτα είναι εύκολο να βρεθεί.

Ναι αλλά η "κακή" σοκολάτα είναι που σε φτιάχνει, έτσι δεν είναι; 
Η καλή απλά δε σου κάνει, χμμμ, πες το.. Α ναι. Το ΚΛΙΚ!!!!
Ε λοιπόν πάρ' το:


ΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚΛΙΚ!!!!!




Μπορείς να έχεις όσα είδη σοκολάτας μπορείς να αντέξεις.


Χμ, οκ, εσύ φαντάζομαι θα προτιμήσεις τη μαύρη οπότε εγώ θα κάτσω εδώ με "του γάλακτος" να τα πούμε λιγάκι...



Δεν είσαι ποτέ πολύ νέος ή πολύ γέρος για μια σοκολάτα.



Απλά αν είσαι κάτω των δύο ή πάνω από 87 καλύτερα ζήτα τη λιωμένη.




Όταν την απολαμβάνεις, δεν φοβάσαι μην ξυπνήσουν οι γείτονες.


Αντιθέτως το σεξ όταν το Απολαμβάνεις, χέστηκες αν ξυπνήσουν οι γείτονες!

Μια πέρα για πέρα αληθινή ιστορία

Συνέβη στο ταμείο πριν από μερικές μέρες.


-Αλήθεια, εσείς τι ακούτε, θα χρεωκοπήσουμε;


-Ώπα μεγάλε, μισό γιατί δεν έχει σήμα εδώ μέσα και παίρνω το Γιώργο και δεν απαντάει. Τι να τον ρωτήσω, α ναι, αν θα χρεωκοπήσουμε.


Έλα, Γιώργο, ναι, ο Uri είμαι ρε, τι λέει; Εγώ χάθηκα ρε μαλάκα, εσύ έχεις να πάρεις από τότε που έγινες Υπουργός. "Μη χαθούμε" και μαλακίες, 
όλο συνόδους και συνεντεύξεις μου είσαι. Να σε ρωτήσω ρε, ένα φιλαράκι εδώ θέλει να μάθει αν θα χρεωκοπήσουμε ή όχι. Τι; Α, μισό.


Φίλος, τι δουλειά κάνεις;


-Εγώ; Άνεργος είμαι.


-Α, άνεργος, λέει, είναι. Κάτσε, πόσα παίρνεις το μήνα;


-454,25 ευρώ.


-Ναι, Γιώργο, 454, 25 ευρώ. Καμιά άλλη βοήθεια έχεις; Με ρωτάει ο Υπουργός.


-Τη σύνταξη της μάνας μου. Της κόψανε το ΕΚΑΣ και παίρνει 327,25  καθαρά το μήνα.


-Ναι, Γιώργο και 327,25 της μητέρας του. Πόσα έχει στο βιβλιάριο; Κάτσε να κάνω μια ενημέρωση.


Χμμ, 4,25 που αφήνει από το επίδομα και 7,25 από τη σύνταξη, σύνολο μας κάνουν, Γιώργο, χμμμ ναι, έντεκα και μισό.


Οκ, θα του το πω. Έλα, φιλιά, τα λέμε.


Μεγάλε, δεν υπάρχει περίπτωση να χρεωκοπήσουμε λέει ο υπουργός. Εντάξει, ησύχασες;


-Πω, μεγάλε, αν ησύχασα λέει; Φαντάζεσαι να χρεωκοπούσαμε;


-Ε, τι θα γινόταν;


-Τι τι θα γινόταν ρε μεγάλε; Θα χάνονταν οι καταθέσεις!

Ένα φωτορεπορτάζ χωρίς φωτομοντάζ

    Δεν είναι πολύς καιρός τώρα που η φίλη μου η Κίκα μου έστειλε στη δουλειά ένα email με ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο. 
    Δε μιλώ φυσικά για τα κλασικά chain mails με τα αξιοθέατα από όλο τον κόσμο. Έχω δει τόσο απότομο φαράγγι, ειδυλλιακή παραλία και παραμυθένιο δάσος τα τελευταία χρόνια που και στη Μαδαγασκάρη να πάω θα μου φανεί σαν μονοήμερη εκδρομή στο Τσοτύλι. 
    Anyway, στο θέμα μας: Το email αφορούσε ένα αστυνομικό δελτίο ταυτότητας κάποιου κύριου Ψαρίδη 
ο οποίος υπέγραφε ως εξής:

     Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που έβλεπα κάτι τέτοιο. Πριν λίγο καιρό έκανε την εμφάνισή του ο ΕΤ στο ταμείο μου, αυτή τη φορά με τη μορφή ηλικιωμένης κυρίας και μου είπε "ΕΤ πάρει σύνταξη, μετά go home!"

 

Μακάρι όμως να τελείωναν όλα εδώ. Αφού σχόλασα και πέρασα από το σούπερ μάρκετ, από το τμήμα των γλυκών συγκεκριμένα επειδή πεθύμησα να φάω κουραμπιέδες, με περίμενε μια όχι και τόσο ευχάριστη έκπληξη:

     Εμφανώς ταραγμένος, έφυγα άρον άρον από το κατάστημα και βγήκα στο δρόμο περπατώντας χωρίς σαφή κατεύθυνση. Δεν πέρασε παρά λίγη ώρα όταν είδα σε βιτρίνα στη γειτονιά μου την εξής σαφή ειδοποίηση:

      Αδυνατώντας να πιστέψω ότι πλέον δε θα μπορούσα να παρκάρω ούτε τον καναπέ μου στην ίδια μου τη  γειτονιά, έτρεξα προς την πλησιέστερη εκκλησία για να ζητήσω απαντήσεις στον οίκο του Θεού. Μπαίνοντας στον καθολικό ναό του νησιού σκέφτηκα ότι λίγη ώρα σε ένα αγνό και αμόλυντο περιβάλλον χωρίς βρώμικες σκέψεις θα μου έκανε καλό. 
     Η αφίσα όμως που με περίμενε δίπλα στην είσοδο, γκρέμισε και την τελευταία μου ελπίδα:

       Οι στιγμές που ακολούθησαν είναι ακόμη συγκεχυμένες στο μυαλό μου. Σε γενικές γραμμές θυμάμαι εμένα να έχω πιάσει ένα νεαρό ιερέα από το γιακά φωνάζοντάς του "δε θα με τρελάνετε εμένα, ρε πούστηδες!!" ενώ γιαγιάδες με χτυπούσαν με τις τσάντες τους κι ένα όργανο με μπαγλάρωσε όπως όπως στο τμήμα. 
       Αφού ηρέμησα λίγο, περιέγραψα στον αστυνόμο κύριο Τομπούλογλου με κάθε λεπτομέρεια τι είχε συμβεί. Ότι δηλαδή ο ΕΤ μαζί με άλλους εξωγήινους προσπάθησαν με το ζόρι να με ταΐσουν κουρά/δες με 2 ευρώ το κιλό και, στην έκκληση για βοήθεια από τον Ύψιστο πήρα, καθολικά, τ' αρχίδια μου. 
       Ο αστυνόμος έδειξε κατανόηση και μου σύστησε ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Πριν φύγω από το τμήμα τον παρακάλεσα να μου δείξει μια ταυτότητα με την υπογραφή του, εξηγώντας του ότι με τόσα που πέρασα σε μια μέρα δε μπορούσα πλέον να εμπιστεύομαι κανέναν. Καμία δύναμη στον κόσμο δε θα μπορούσε να με προετοιμάσει για αυτό που αντίκρισα:

Μετά από αυτό, όπως ήταν φυσικό, έσβησα την Κίκα από τις "Επαφές" μου...

Η πιο αστεία λέξη που άκουσα τελευταία...

...Gaydar! 


Η λέξη που σου φέρνει στο μυαλό ένα γάιδαρο με γαρύφαλλο στο αυτί, μανό στις οπλές και σαμάρι με το σήμα της apple σημαίνει τελικά το ραντάρ για τους γκέη; 


Δε θα μπορούσε απλά να λέγεται GayPS? 


Μετά από σχετική έρευνα ανακάλυψα παρόμοιες λέξεις που θέλησα να μοιραστώ μαζί σας:


-Gayτανάκι: ο ομοφυλόφιλος που αλλάζει συχνά ερωτικούς συντρόφους (=πουτανάκι) αλλά και ο ομαδικός χορός των γκέη σε ένα κλαμπ.


-Αναgay: Γκέη φίλοι που ξέρουν τα καλύτερα πιπίνια και επομένως απαραίτητοι για το σύγχρονο στρέητ.


-Gayννημα θρέμμα: Ο εκ γενετής gay.


-Uri Gayller : Γνωστός ανά τον κόσμο mentalist που μπορεί να λυγίσει ένα κουτάλι μόνο και μόνο γλυκοκοιτάζοντάς το για λίγα δευτερόλεπτα.


-Gayντέμης: Ο γκέη που δε βρίσκει το ιδανικό για εκείνον ταίρι.


-Gaylivery: Το ντελίβερι μπόυ που θέλει κάτι παραπάνω από πουρμπουάρ. 

H ατάκα της ημέρας

"Καλημέρα σας, μπορώ να καταθέσω στο ταμείο σας μερικά χρήματα για να μην περιμένω έξω στο ΑΤΜ;"

Ειπώθηκε σήμερα, 10.03.11 από βιαστικό πελάτη. Δεδομένου ότι δεν είχε και πολλή δουλειά σήμερα τον εξυπηρέτησα και μετά έκανα ό,τι κάνω συνήθως τις μέρες που δεν έχει πολλή δουλειά: Το ρίχνω στη φιλοσοφία.
Και το απόσταγμα της σημερινής μου τρομερής φιλοσοφίας ήταν ότι η ίδια η τεχνολογία που μας άλλαξε τη ζωή, μας θάμπωσε και μας υποσχέθηκε μια άλλη, συναρπαστική πραγματικότητα τώρα μας λέει "χμμ, ναι, ξέρετε, υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις".

Και ερωτώ: Πόσες φορές τον τελευταίο μήνα προτιμήσατε να κατεβείτε στο κέντρο με τα πόδια από το να πάρετε το αυτοκίνητό σας ή αποφασίσατε να βγείτε μια βόλτα μιας και η τηλεόραση δεν είχε τίποτα;

Παρακάτω παραθέτω (ή παραθέτω παρακάτω) μερικά απλά παραδείγματα του τι εννοώ:

"Έλα Γιώργο! Βαριόμουν μια ώρα να κοπανάω το touch screen για να σου στείλω μήνυμα και είπα να σε πάρω τηλέφωνο".

"Καλό το μπλιμπλικορεμίξ αλλά η unplugged έκδοση μου αρέσει περισσότερο"

"Vasoulini epeidh kollaei to gamimeno thes na vgoume gia kafe oi dyo mas na ta poume kalytera? Vagos27"

"Που μας έβγαλε ρε πάλι το GPS; GTP έπρεπε να το λένε! Κάτσε να ρωτήσω τον παππού εδώ δίπλα που διάολο είμαστε".

"Πάλι μπλόκαρε ο δονητής μου. Θα πάρω τον Τάσο τηλέφωνο, ελπίζω να μην κάνει τίποτα απόψε..."

Την επόμενη φορά που θα πάρεις το netbook στην καφετέρια ή θα παραμερίσεις το ποδήλατο στο γκαράζ για να βγάλεις το αυτοκίνητο σκέψου the other way round...

Ήταν μια συναρπαστική προσφορά του uriteller.blogspot.com.


ΥΓ: Σε περίπτωση παρεξήγησης, το κειμενάκι γράφτηκε ΑΦΟΥ σχόλασα. Μη μας πούνε και αργόμισθους :)

12 τύποι εκνευριστικών πελατών

H λίστα που ακολουθεί περιγράφει ιδιαίτερους τύπους πελατών που απλά θες να σκοτώσεις αλλά δυστυχώς έχεις γύρω σου πολλούς αυτόπτεις μάρτυρες. Συνήθως αν πετύχεις σε μια μέρα δύο τουλάχιστον από τις παρακάτω κατηγορίες θα' πρεπε να δικαιούσαι αναρρωτική μιας εβδομάδας τουλάχιστον. Εδώ φυσικά δε βρίσκονται όλοι εκείνοι οι τύποι πελατών που μας βγάζουν από τα ρούχα μας καθημερινά. Σόρυ, πρωινέ σκορδολάγνε, αιώνια φρεσκοεγχειρισμένε παππού, ετοιμοθάνατε των 2.31 και απλά ηλίθιε αλλά πλέον είστε τόσο κοινότυποι που δε γελάει μαζί σας κάποιος ούτε κι αν του ρίξεις αέριο γέλιου στη μούρη. Οπότε πάμε στις εξής πιο τρέντυ κατηγορίες:


1. Ο μαν γουίθ δε πλαν


Περπατάει με σιγουριά προς το ταμείο σου αλλά ρίχνει και κλεφτές ματιές τριγύρω. 
Σου δίνει τα χρήματα και με ένα ηλίθιο χαμόγελο της επιτυχίας (?) σου ζητάει να του καταθέσεις εεεεχμμ, ένα ποσό που μόλις επινόησε.
Φυσικά τα χρήματα είναι πάντα πολύ λιγότερα, πράγμα που του επισημαίνεις με τρόπο, με αποτέλεσμα ο genius φίλος μας να διορθώνει γρήγορα γρήγορα τα λεγόμενά του, απορώντας από μέσα του πώς έγινε και δεν έπιασε το σατανικό του σχέδιο!


Άκου φίλε: Μόλις έγραψες το όνομά σου στην κατάθεση με όλα τα ι με γιώτα (ακόμη και τα ε), έχεις φάτσα που θα σήκωνε δούλεμα ακόμα και από το φρικιό στα Goonies και επιπλέον μου ζητάς να κάνω κάτι αντίστοιχο με το να ρίξω μπουνιά στον εαυτό μου.
Οπότε αν σηκώσω το χέρι μου μην εκπλαγείς αν τελικά τη μπουνιά τη φας εσύ. Φιλάκια.


2. Ο Έξυπνος


Πλησιάζει στη μικρή περιοχή των ταμείων και, κοιτώντας ανήσυχα δεξιά κι αριστερά ορμάει όπου βρει κενό, κλείνοντας παράλληλα το μάτι του στον ταμία επειδή "κατάφερε" να γλιτώσει την ουρά. News flash, παπάρα: Οι κινήσεις σου ήταν τόσο άκυρες και αυτοκαρφωτικές που μέχρι και η γιαγιά στην τελευταία γραμμή που είναι στο τέταρτο εγκεφαλικό αυτή τη βδομάδα κατάλαβε τη λαμογιά που πήγες να κάνεις. Ναι, εκείνο το χαρτάκι με το νούμερο πάνω, ναι, ευχαριστώ, επόμενος!


3. Ο Μεσσίας


Μετά το Χριστό, τον Τσε και τον Justin Bieber, ήρθε η σειρά του Μεσσία της ουράς να δείξει στην ανθρωπότητα το δρόμο προς τη λύτρωση. Συχνάζει στην τράπεζα τις μέρες που κατά παράδοση έχει πολύ κόσμο, ακόμη κι αν δεν επείγει η δουλειά που έχει να κάνει και φωνάζει τις περισσότερες φορές χωρίς εμφανή λόγο και χωρίς κάποιος να του το αναθέσει ενώ σηκώνεται όρθιος για να δείξει το μέγεθος της αγανάκτησής του ρίχνοντας πότε πότε κλεφτές ματιές στο "κοινό" του ελπίζοντας να εισπράξει το χειροκρότημα που επιτέλους "έβαλε μια τάξη εδώ μέσα". Δε θα παραλείψει πάνω στο ντελίριό του να καταγγείλει το ελληνικό κράτος, τους πολιτικούς (τσ, τσ, μα πού τα σκέφτεται ρε παιδί μου, πραγματικά δηλαδή) και τις τράπεζες που ρουφάνε το αίμα του κοσμάκη. Φυσικά για όλα φταις εσύ, μαλάκα ταμία, που δουλεύεις εδώ μέσα και δεν έχεις τ' αρχίδια ούτε ένα κατεστημένο να αλλάξεις απ' τη βαρεμάρα σου. Κι όλα αυτά επειδή είναι Δευτέρα, αρχές του μήνα και η τράπεζα είναι πιο πήχτρα κι από καΐκι με λαθρομετανάστες. Κανείς, είτε από ευγένεια είτε επειδή βαριέται, δε μπαίνει στον κόπο να του εξηγήσει ότι είναι ακριβώς το ίδιο παπάρας με πριν, απλά τώρα φαίνεται.




4. Η γλυκιά γιαγιάκα


Κάνει τουλάχιστον δυόμισι λεπτά για να βγάλει το βιβλιάριο από τη θήκη, έχει την ταυτότητά της στα έγκατα της τσάντας της και την ανακαλύπτει τελικά κολλημένη ανάμεσα σε δυο ξεραμένα μυξομάντηλα, μετράει τα λεφτά της με ταχύτητα 0,022 πενηντ/min (“όχι ότι δε σε εμπιστεύομαι γιόκα μου”) και μέχρι να μαζέψει όλα τα πράγματά της από το γκισέ προλαβαίνεις να ακούσεις ολόκληρο τo concerto d' aranjueth δύο φορές. Επίσης δε θα βρει το κατάλληλο σημείο να υπογράψει ούτε κι αν βάλεις φωτορυθμικά από πάνω και πριν απ' όλα αυτά θα παίξετε ολόκληρο κουίζ ερωτήσεων για το τελικό ποσό της ανάληψης.
Τι σε κρατάει λοιπόν, Uri και δεν ξεκινάς τα μπινελίκια; Μα φυσικά το γεγονός ότι είναι ένας πραγματικός άγγελος με ολόλευκα μαλλιά, απελπιστικά γλυκύτατη και με ένα βλέμμα μακαριότητας και γαλήνης, ικανή με ένα γαμημένο χαμόγελο να σε αφοπλίσει κι εκεί που σκεφτόσουν φλογοβόλα, κάτι μέσα σου τώρα σε αναγκάζει να ψέλνεις γρηγοριανές μελωδίες! Φέρτε μου έναν άξεστο τσομπάνη γρήγορα αλλιώς θα πνιγώ από το ίδιο μου το γαμωσταυρίδι!




5. Ο κολλητός


Μπαίνει στην τράπεζα και έχει ξεκινήσει να σε χαιρετάει φωνάζοντας από την είσοδο κιόλας. Μάλιστα ο χαιρετισμός είναι τόσο εγκάρδιος που ο κόσμος νομίζει ότι υπηρετήσατε μαζί στον πόλεμο του Κόλπου και περάσατε μαζί όλη την επιχείρηση Desert Storm. Η άνευ προηγουμένου φανφάρα ολοκληρώνεται με μια εξαιρετικά δυνατή χειραψία που αν κατέληγε στη μάπα σου αντί για το χέρι σου θα χρειαζόσουν πλαστική για να σε αναγνωρίσει η ίδια σου η μάνα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρεις ούτε καν το επίθετό του ενώ κι εκείνος ανάθεμα κι αν σ' έχει δει και τρεις φορές στη ζωή του -και πάλι μόνο στην τράπεζα αλλά, έχοντας νούμερο 823, συζητάει ακόμη και για πίπα προκειμένου να εξυπηρετηθεί πριν τις δύο.


6. Ο Μονκ


"Ξέρετε, το πενηντάευρο έχει σχιστεί κατά ένα ολόκληρο χιλιοστό και δε θα μου το πάρουνε στο σούπερ μάρκετ, μπορείτε να μου το αλλάξετε;"


Ή "Το έντυπό σας έχει μια μουντζούρα επάνω, είναι εντάξει ή θα υπάρχει πρόβλημα και δε θα μπουν τα λεφτά στο λογαριασμό" 


ή "Γράψατε Γιώργος αντί για Γεώργιος, μήπως δεν το δεχτούν και με γυρίσουν πίσω" κλπ


Καταρχήν μαγκάκο μου συγχαρητήρια. Το να επινοείς προβλήματα σε έναν κόσμο ήδη γεμάτο από προβλήματα σου έχει εξασφαλίσει την πρώτη θέση στη λίστα με τα λιγότερο επιθυμητά όντα στον πλανήτη μετά τον ιό της έμπολα και τον Καραμανλή. Πρόχειρες απαντήσεις στους μεγαλειώδεις προβληματισμούς σου:


α) Το πενηντάευρο δε στο δέχονται όχι γιατί είναι σχισμένο αλλά γιατί μπήκες με αυτό στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσεις ένα πακέτο trident και μια τσατσάρα!
Αν πάμε όλοι έτσι η φουκαριάρα η υπάλληλος θα πρέπει να χώσει το μεταχειρισμένο fiat panda της σε μηχανή κοπής νομισμάτων για να βρει ψιλά για όλους!


β) Έχουμε κρίση. Ρευστότητας, συγκεκριμένα. Η κατάθεσή σου θα γίνει δεκτή ακόμη κι αν στην αιτιολογία γράψεις "βάλτε τα στον κώλο σας, losers!".


γ) Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου, Γιώργο ή Γεώργιε. Δε μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα δεχτούν το έντυπο και δε θα σε στείλουν πίσω. Ακριβώς γιατί τύπους σαν εσένα λατρεύει να ταλαιπωρεί ένας υπάλληλος γιατί τον ταλαιπωρείς κι εσύ με τα ηλίθια κολλήματά σου! Γι αυτό κάνε μια φορά τη συναλλαγή σου χωρίς γκρίνιες να τελειώνουμε!




7. Ο τσιμπούρης


Δεν ξέρεις αν μεγάλωσε σε στάνη με πρόβατα ή αν απλά είναι υπερβολικά φιλικός αλλά έχει την τάση όταν πλησιάζει το νούμερό του να κοντοζυγώνει τον προηγούμενο πελάτη στο γκισέ και να κάθεται δίπλα του τόσο κολλητά που μπορείς να φανταστείς το χέρι του στα τρυφερά του συναλλασσόμενου! Ο δεύτερος δε έχει μια φάτσα "Ok, this isn't happening" και δεν ξέρει αν πρέπει να τον απωθήσει ευγενικά ή να τον πλακώσει στις μάπες! Ο συγκεκριμένος δε θα καταλάβει ούτε αν του πεις ευγενικά να πάει παραπέρα και συμπεριφέρεται όπως οι δεύτεροι ρόλοι στα θρίλερ που κάθονται δίπλα στο φάντασμα που βλέπει μόνο ο πρωταγωνιστής. Μάθε τρόπους, creep!




8. Η φίρμα


Πλησιάζει το ταμείο και αφήνει το βιβλιάριο να πέσει απαλά στο γκισέ. Ψιθυρίζει το ποσό της ανάληψης απίστευτα χαμηλόφωνα, λες και όλος ο κόσμος το' χει βουλώσει και κρέμεται από τα χείλη του. Η μαστούρα στην οποία έχει πέσει από την ίδια τη γκάβλα της ύπαρξής του διακόπτεται μόνο όταν του πετάς την ατάκα-κρυπτονίτη:


"Μπορείτε να μου δώσετε μια ταυτότητα;" 


 …Τιιι;;


"Τι είπες ρε υπαλληλίσκε της κωλοτρυπίδας που θες και ταυτότητα; 
Ρωτάνε ρε το Θεό γιατί έφτιαξε τα κουνούπια; 
Ρωτάνε ρε το Λαζόπουλο από πού βγαίνει το Λάκης; 
Δε φτάνει που δεν πέταξες έξω τον προηγούμενο πελάτη για να μου δώσεις τη σειρά του θα πρέπει και να πιστοποιήσω την ύπαρξή μου σε σένα; Ουστ!"


Η αψιμαχία-παρεξήγηση λύνεται με την παρέμβαση του προϊσταμένου που ξέρει πόσο μαλάκας είναι ο λεγάμενος αλλά του το παίζει φαν μπας και τον ξεκαβλώσει. Ο σταρ φυσικά της υπόθεσης, συνήθως παλιός πελάτης ή κολλητάρι του υποδιευθυντή, προσπαθεί έπειτα να ξοδέψει όλη τη μεγαλοψυχία του για να σε συγχωρέσει -τι σκατά σταρ θα ήταν άλλωστε- και να πάρει με μισή καρδιά τα ταπεινά χρήματα του ταμείου σου, φεύγοντας με το ίδιο μελαγχολικό τουπέ. 
"Τσ, τσ...Πόσο πίσω μου είναι ο κόσμος..."




9. Ο τεχνοφοβικός


Κρατάει την κάρτα ανάληψης σαν κομμάτι μετεωρίτη που μόλις έπεσε στην αυλή του. Είναι ικανός να περιμένει και τέσσερις ώρες σερί στην ουρά παρά να πάει στο ΑΤΜ να εξυπηρετηθεί. 
Στην καλύτερη θα σε σύρει με τη βία στο μηχάνημα τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα να του δείξεις πώς λειτουργεί η κάρτα, γοητευμένος από την ευκολία με την οποία κινείσαι στο Γενναίο αυτό Νέο Κόσμο. Δε θα μάθει ποτέ το PIN του ακόμα κι αν αυτό είναι 1111 ενώ στη σπάνια περίπτωση που θα νιώσει αρκετά άντρας και θα πλησιάσει μόνος του τη μηχανή του διαβόλου, θα κάνει τουλάχιστον είκοσι λεπτά για να σηκώσει είκοσι ευρώ, μαζεύοντας μπινελίκια από όλο το Γενναίο Νέο Κόσμο μαζί που έχει μαζευτεί πίσω του και περιμένει.




10. O 50 cent(s)




Η σχέση του με την τράπεζα περιορίζεται σε ένα επίδομα πλατυποδίας των 15,04 ευρώ που παίρνει κάθε δίμηνο από το ασφαλιστικό του ταμείο ή σε μια δόση 12,14 ευρώ το μήνα που δίνει για το Playstation. Αυτό όμως είναι αρκετό για να στο παίζει πελάτης τριαξονικού χαρτοφυλακίου κάθε φορά που θα βρίσκεται στο ταμείο σου. Το ύφος του δε είναι τόσο απαιτητικό και αφ' υψηλού που σε κάνει να νομίζεις ότι είναι γόνος αριστοκρατικής οικογένειας με ρίζες στο Βυζάντιο και καταθέσεις στην Ελβετία. Κι όμως φίλε ταμία. Δεν είναι.
             Απλά ο συγκεκριμένος, απ’ τη στιγμή που ξέρει ότι θα αναπτυχθεί μεταξύ σας σχέση πελάτη-υπαλλήλου θα την τραβήξει από τα μαλλιά προσπαθώντας να το παίξει ανωτέρου με την πρώτη ευκαιρία. «Γιατί δηλαδή ρε φίλε να ξέρω τον κωδικό μου, κάθε μήνα δεν έρχομαι, δεν τον θυμάσαι εσύ;» ή «βγάλε μου και μια φωτοτυπία την απόδειξη και στείλε τη με fax στο σπίτι μου μην τυχόν και τη χάσω στο δρόμο». Φυσικά αργά ή γρήγορα θα φάει ξεγυρισμένο φουλ έξτρα μπινελίκι και αφού κλαφτεί στον υποδιευθυντή για την απαράδεκτη συμπεριφορά σου, "κακέ" ταμία, θα φύγει με ένα θυμωμένο και παραπονεμένο βλέμμα, κάτι ανάμεσα σε “I’ll be back” και “μου φάγαν το μπιφτέκι μου”. Περαστικάαα!!


 11. Η Μουνάρα


Όχι, δε χρειάζεται να είναι μουνάρα. Ούτε αν είναι μουνάρα πρέπει ντε και καλά να μπει σε αυτή την κατηγορία. Είναι η κοπέλα/γυναίκα εκείνη που σε αντιμετωπίζει σαν να σου λέει «έχω μουνί, πρέπει να πάρω και νούμερο;» Όοοχι καλή μου, δεν πάει έτσι. Από τα δεκατρία μου έχω συνειδητοποιήσει ότι με το να σου κάνω χάρες δεν πρόκειται να μου κάτσεις. Το ότι σου χαμογέλασα όταν σε πρωτοείδα δε σημαίνει ότι αφιερώνω όλες μου τις προσωπικές στιγμές στο να σε φαντασιώνομαι από πάνω μου, πόσο μάλλον ότι θα σε εξυπηρετώ και με το έτσι θέλω. Γι' αυτό πάρε το ανύπαρκτο ντεκολτέ σου και το δήθεν αισθησιακό ύφος και παίξ' το αλλού μοιραίο θηλυκό. Και όχι, δεν είμαι ούτε δεσμευμένος ούτε αδερφή ακριβώς όπως κι εσύ ΔΕΝ είσαι μουνάρα!!




12. Ο Μασχάλης


Το μόνο είδος πελάτη που θα μπορούσε να κάνει ληστεία έχοντας ο ίδιος τα χέρια ψηλά. Όμοια με τον πρωινό σκορδολάγνο, είναι από τα άτομα εκείνα που ελάχιστα παρατηρούσε κανείς πριν αφαιρέσουν από το ταμείο εκείνο το τζάμι με την τρύπα στη μέση που θύμιζε επισκεπτήριο φυλακής. Τελικά δεν ήταν τόσο άχρηστο όσο φαινόταν ακριβώς λόγω αυτής της κατηγορίας πελατών. Ο συγκεκριμένος κύριος ή έχει κάποια αλλεργική αντίδραση στο σαπούνι ή κάποιο σοβαρό πρόβλημα όσφρησης αφού η μπόχα που αναδύεται από τη μασχάλη του θα σκότωνε από μόνη της όλους τους παρευρισκομένους στην τελευταία σκηνή της ταινίας "Το Άρωμα" και θα σωζόταν έγκαιρα ο φουκαράς ο πρωταγωνιστής. 
Συνήθως καταλαβαίνεις την έλευσή του πολύ πριν τον δεις, κάτι σαν επεισόδιο του Highlander όπου ο ένας Αθάνατος καταλάβαινε τον άλλο πριν εκείνος εμφανιστεί στο πλάνο. Είναι το μόνο είδος πελάτη που πραγματικά δε χρειάζεται να κουβαλάει ταυτότητα ακριβώς γιατί η μπόχα του είναι πιο έγκυρη πηγή ταυτοποίησης στοιχείων κι από τεστ DNA. Αν δεν έχεις μάθει την αναπνοή του δύτη (εισπνοή-εκπνοή αέρα μόνο από το στόμα) είσαι καταδικασμένος, ειδικά το καλοκαίρι. 
Το τραγικότερο με αυτή την επική κατηγορία είναι ότι, λόγω της θολούρας των αισθήσεων που σου προκαλεί το μεθυστικό του άρωμα, είναι πολύ πιθανό να κάνεις λάθος στη συναλλαγή και να χρειαστεί να ακυρώσεις και να την ξανακάνεις, πράγμα που σημαίνει διπλάσιο χρόνο παραμονής του λεβέντη μπροστά σου.  

Εγκαίνια

Βασικά καλησπέρα σας!
       Επιτέλους το πήρα απόφαση κι έφτιαξα ένα blog για να βγάζω τα απωθημένα που μου δημιουργεί η δουλειά μου (την οποία παρεμπιπτόντως λατρεύω όπως ο μαζοχιστής το λιωμένο κερί στις ρώγες του).
      Όλα ξεκίνησαν όταν πριν από λίγο καιρό, δύο παρά και με μηδενική κίνηση στο κατάστημα (δεν ήταν βλέπεις ούτε Παρασκευή-Δευτέρα ούτε αρχή-τέλος του μήνα) ξεκίνησα να γράφω μια λίστα με παραδείγματα εφαρμογής του Νόμου του Μέρφυ στο ταμείο. Τη συγκεκριμένη λίστα την έστειλα σε μερικούς συναδέλφους του καταστήματος και σε δύο μέρες ξαναγύρισε ως chain mail από άλλα καταστήματα αφού είχε κάνει το γύρο του intranet.
      Ξεκίνησα έτσι να γράφω ένα κείμενο που βγήκε σχεδόν όσο ένα βιβλιαράκι τσέπης που αφορά το Νόμο του Μέρφυ στο ταμείο αλλά και άλλα κείμενα σχετικά με το αντικείμενο αυτό. Επειδή το να εκδοθεί όλο αυτό -αν και ήταν όνειρό μου ένα μικρό χιουμοριστικό βιβλίο τσέπης- είναι μια περίπλοκη διαδικασία και δεν αφορά παρά μόνο εμάς, την κλίκα πίσω από το γκισέ, είπα να φτιάξω ένα blog σχετικό και να ανεβάζω εδώ τις εμπνεύσεις μου.
      Έμβλημα και μασκώτ φυσικά του όλου εγχειρήματος είναι ο μοναδικός Καλαμάρης Πλοκάμιας, ο ταμίας του φαστφουντάδικου Ο Τραγανός Κάβουρας από τη σειρά Bob ο Σφουγγαράκης. Θα έβαζα το Δημήτρη Χορν αλλά ο Καλαμάρης έχει πιο τραγική φάτσα και μου θυμίζει εμάς στις 2.31 (Παρασκευή στις 2.01).
     Σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αρχίσω να ανεβάζω τα κείμενα και εννοείται περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας!